Czego o Tobie nie wiem Aneta Rzepka recenzja książki

„Czego o Tobie nie wiem” Aneta Rzepka recenzja książki 

Aneta Rzepka jest absolwentką filologii polskiej, której debiut powieściowy przypadł na rok 2010 kiedy to na rynku wydawniczym pojawiła się „Tohańska branka”. Mieszka w stolicy, ale marzy o drewnianej chatce w górach. Czyta od dziecka. Pisanie jest dla niej najpiękniejszą przygodą i sposobem na oderwanie się od rzeczywistości. Miałam przyjemność czytać jedną z poprzednich powieści autorki-„Miseczkę szczęścia”.

„Czego o Tobie nie wiem” to historia, dzięki której czytelnicy naprawdę zainteresują się twórczością Anety Rzepki, nabiorą przekonania, że warto przeczytać jej wcześniejsze publikacje.
Książka ta wciągnęła mnie od pierwszych zdań. Byłam zdziwiona i naprawdę zainteresowana losami bohaterów tej powieści. Pisarka przekonuje w niej, że miłość potrafi zdziałać cuda. Niby o tym wiemy, ale chyba nie zawsze i nie do końca wierzymy w tę znaną od zarania dziejów prawdę.

Cztery bohaterki, które wiodą prym w tej historii są zupełnie różne. Każda z nich ma za sobą doświadczenia mniej lub bardziej bolesne, każda w ten czy inny sposób próbuje uporać się z przeszłością. Impulsem do zmian staje się moment, w którym kobiety się spotykają. Szybko okazuje się, jak wielka tkwi w nich siła, jak wiele mogą zdziałać, gdy mają kogoś, na kogo mogą liczyć.

Czytając „Czego o Tobie nie wiem” nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że autorka doskonale wiedziała, o czym pisze, że od podszewki znała problemy, które poruszyła w tej historii. Mogę więc śmiało stwierdzić, że do tematu przygotowała się starannie i przemyślała każdą kwestię, o jakiej postanowiła nam opowiedzieć.
W mgnieniu oka zaczynamy rozumieć bohaterów tej powieści, utożsamiamy się z nimi i współczujemy im. Z zaciekawieniem obserwujemy ich reakcje, słuchamy ich wspomnień i myśli zastanawiając się, jak poradzą sobie z kłopotami, które nawarstwiały się czasem latami. Ta książka odziera ze złudzeń, ale też daje nadzieję. Pokazuje, że choć nie będzie prosto, mamy szansę na zmianę na lepsze. Na zmianę naszego życia, na zmianę  naszego sposobu myślenia. Strach ma wielkie oczy, a najtrudniejszy jest pierwszy krok, któż z nas o tym nie wie? Warto wreszcie obudzić się z uśpienia, zrozumieć, że to od nas zależy, jak będzie wyglądała nasza przyszłość. Musimy walczyć o to, by wreszcie być szczęśliwymi, spełnionymi ludźmi, bo jeżeli nie zawalczymy o to sami, nikt inny za nas tego nie zrobi.

To powieść poruszająca do głębi, ukazująca problemy ważne i aktualne, jak przemoc domowa, jak wychowywanie dziecka, jak ogromna samotność, jak niska samoocena, brak poczucia własnej wartości. To również historia o tym, jak łatwo można zaplątać się w sieci własnych kłamstw i intryg. Autorka stworzyła powieść kompletną, wielowątkową, przy czym każdy z wątków potraktowany został jako priorytetowy. Jej postaci nie są papierowe, wykreowane zostały z należytą starannością i dbałością o szczegóły. Wszystko układa się w znakomitą fabułę, całość czyta się w tempie ekspresowym, a to za sprawą lekkiego pióra autorki. Dla mnie była to idealna lektura, dzięki której oderwałam się od rzeczywistości. Żyłam problemami jej bohaterów, próbowałam postawić się w ich sytuacji.
To powieść, która przypomina nam o naszej wrażliwości, pobudzająca do refleksji i empatii, dająca do myślenia. Przeczytałam ją z ogromną przyjemnością i czekam na więcej. Więcej tak przemyślanych i dopracowanych książek o naszym życiu. Życiu prawdziwym, nie tym wyidealizowanym, przesłodzonym, a posypanym mocno goryczą i łzami trudnymi do przełknięcia.
Czego o Tobie nie wiem? Warto poszukać odpowiedzi na to pytanie właśnie w powieści Anety Rzepki.

Patronat medialny Pisaninki. Dziękuję za zaufanie.