Powrót do starego domu Ilona Gołębiewska

Urodzona w 1987 roku poetka, autorka licznych publikacji dla dzieci i młodzieży postanowiła pokazać światu powieść obyczajową, która niesie nadzieję i dodaje energii. Ilona Gołębiewska już jako pięciolatka wiedziała, czym chciałaby zajmować się w przyszłości. Właśnie wtedy postanowiła, że zostanie nauczycielką i... pisarką! Jej codzienność to praca ze studentami, seniorami, ale też z dziećmi i młodzieżą. Prowadzi zajęcia terapeutyczne, tworzy artykuły naukowe, bajki, opowiadania i baśnie.

Powieść ta zaczarowała mnie. Takie lektury to ja lubię! Dziękuję za młode, zdolne początkujące pisarki. Uwielbiam odkrywać nowe nazwiska. To prawdziwa perełka, nie mogłam się oderwać. Dosłownie. A na początku pomyślałam, że to kolejna banalna historia o kobiecie zranionej, która porzuca miasto i na wsi odnajduje to, za czym tęskni. Nie jest taka. W żadnym razie. To piękna, niosąca nadzieję i dodająca wiary w dobroć drugiego człowieka historia. Polecam z całego serca. Nie jest cukierkowa, odrealniona ani sztampowa. Czyta się ją w tempie ekspresowych. Warto!


A o czym jest ta historia? 

To pierwsza część trylogii o starym domu. Główna bohaterka jest kobietą w kwiecie wieku, która wreszcie budzi się z trzynastoletniego uśpienia i postanawia zrobić coś ze swym życiem. Właściwie nie postanawia tak sama z siebie, zostaje do tego zmuszona przez niewdzięcznego i dalekiego od ideału męża. Przy okazji rozstania z mężem traci pracę. I oczywiście nie ma gdzie mieszkać. Jedynymi osobami, na które może liczyć są jej wieloletnia przyjaciółka i jej małżonek. Alicja, bo tak ma na imię nasza pierwsza naiwna wyjeżdża do miejsca, w którym spędziła sześć lat swojego szczęśliwego dzieciństwa. Dlaczego nagle i bez słowa wyjaśnienia wyjechała stamtąd z rodzicami? 

Kobieta nie tylko musi odnaleźć swoje miejsce na ziemi i sens swojej egzystencji. Musi również rozwikłać zagadki i sekrety skrywane latami przez najbliższe jej osoby. To pasjonująca, szalenie ciekawa lektura. 

Marta, która się odnalazła Caroline Wallace

Streszczenie książki zaintrygowało mnie do tego stopnia, że postanowiłam jak najszybciej zapoznać się z tą nietuzinkową historią. Zresztą chyba każdy byłby ciekawy, dlaczego szesnastoletnia Marta nigdy nie opuściła dworca w Liverpoolu? Porzucona jako niemowlę zna tylko i wyłącznie to jedno miejsce. Jest ono jej domem. Tu ma przyjaciół, rodzinę, tu czuje się bezpieczna i kochana. Ciągle czeka z nadzieją, że wreszcie ktoś zgłosi się po nią, jak po zagubioną na dworcu rzecz, że ktoś przypomni sobie o niej, o tym, że zostawił ją w walizce...

Kim jest Marta? Czu uda jej się znaleźć odpowiedź na to jedno, zasadnicze pytanie? Musi posiąść wiedzę na ten temat, ponieważ nie będzie mogła dłużej żyć na dworcu. Ma niewiele ponad miesiąc na rozwikłanie zagadki.

Powieść ta jest magiczna, niepozbawiona tajemniczych wątków. To nieco baśniowa, szalenie interesująca i niesztampowa historia, w której nic nie jest pewne i z góry ustalone. Główna bohaterka to postać inspirująca, inteligentna, jednak bardzo naiwna. To książka o sile miłości, przyjaźni, ludzkich dylematach, a wszystko to dzieje się na z pozoru zwyczajnym dworcu. Wybierzcie się w niezwykłą podróż śladami Marty, bo naprawdę warto! Nie będziecie żałować. Całość czyta się z otwartą buzią, z wypiekami na twarzy, poddając się magii i czekając z niecierpliwością na kolejne wiadomości, które przybliżają nas do znalezienia odpowiedzi na najważniejsze pytania. Polecam!

Athenia: Miłość i torpeda Piotr Kitrasiewicz

Stworzona przez poetę, dziennikarza, krytyka literackiego i teatralnego historia jest ciekawą i wciągającą opowieścią o uczuciu, które rozwija się w najmniej sprzyjających okolicznościach. Właśnie rozpoczęła się II wojna światowa, a nasza spotykająca się od niedawna para rozstaje się po zbyt mocnej wymianie zdań. Ona wyjeżdża, on na nią czeka, by wreszcie wyruszyć jej śladem. Los jednak nie ułatwia im niczego, nie jest im dane pogodzić się i rozmówić na spokojnie.


Powieść jest szalenie interesująca nie tylko ze względu na ciekawy wątek emocjonalny. Znajdziemy w tej niewielkich rozmiarów publikacji również ciekawe spostrzeżenia dotyczące polityki, działań wojennych, motywów postępowania w tej czy innej sytuacji. Dowiemy się, jak działa psychika ludzka w chwilach krytycznych, zrozumiemy, jakich środków musieli użyć ludzie, byleby tylko przeżyć. To książka, w której mamy pełen przekrój osobowości i charakterów, ponieważ luksusowym transatlantykiem podróżują i dostojne damy, i amerykańscy przedsiębiorcy, i ci, którzy marzą o lepszej przyszłości, i ci, którzy po prostu chcą się uratować przed zagładą.

To bardzo prawdopodobnie opisana historia. Oddaje realia tamtego okresu, pokazuje rozterki i dylematy osób, którym przyszło żyć w pierwszych dniach września 1939 roku. Dla mnie była to bardzo pouczająca i nietuzinkowa lektura, w której autor doskonale przedstawił sytuację polityczno-społeczną, portrety psychologiczne wykreowanych przez siebie postaci, jak również zagrożenie i bezsilność wobec tego, co nieuniknione. Polecam!