czwartek, 5 lipca 2018

Inga Iwasiów Bambino




Inga Iwasiów to pracująca na Uniwersytecie Szczecińskim pisarka, krytyk literacki i profesor literaturoznawstwa. Przez przeszło dekadę była redaktorką naczelną traktującego o kulturze dwumiesięcznika "Pogranicze". Za opowieść o powojennym Szczecinie, mieście ludzi przemieszczonych była nominowana do literackiej nagrody Nike.


Wiele sobie obiecywałam po tej książce. Byłam wręcz pewna tego, że wreszcie poznam losy ludzi, którym przyszło tu żyć w latach powojennych. Cieszyłam się na samą myśl, że dowiem się, jak czuły się osoby mieszkające w moich stronach po II wojnie światowej. Niestety historia ta nie przekonała mnie do siebie. Czyta się ją trudno, brak w niej lekkości, dzięki której powieść niesie czytelnika niemalże bezwiednie przez kolejne strony. Myślałam, że z czasem przyzwyczaję się do tego niecodziennego, topornego stylu autorki, ale niestety nie jest to lektura dla mnie. Przygnębiająca, nie dodająca w żadnym stopniu ani momencie otuchy, smutna, pozbawiona choć odrobiny szczęścia. Tak, wiem, życie właśnie takie jest - bolesne, nasze wybory często okazują się nietrafione, błędy niemożliwe do naprawienia...

To lektura dla osób, które nie boją się wyzwań, dla tych, którzy uwielbiają być zmuszani do refleksji. Autorka jest konsekwentna w swoich działaniach. Jeżeli nie zrazi Was trudny styl, krótkie, niedokończone zdania to zapraszam Was do świata przedstawionego w tej powieści. Poznacie w niej cztery osoby, każda z nich jest inna i ma własną historię. Za wszelką cenę starają się poradzić sobie z życiem, skraść choć odrobinę szczęścia, skubnąć go chociaż ociupinkę...



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz