Bezlitosne Najokrutniejsze kobiety dwudziestolecia międzywojennego Agnieszka Haska Jerzy Stachowicz

Agnieszka Haska i Jerzy Stachowicz postanowili wspólnie opowiedzieć nam o zbrodniarkach grasujących w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Ten specyficzny czas odznaczał się szybkim rozwojem gospodarki, gwałtownością, ale też emancypacją kobiet. Po II wojnie światowej, ale też w momencie jej trwania świat najokrutniejszych kobiet po prostu przestał istnieć, bo nie było już miejsca dla takich osób. Ludzie mieli inne problemy i troski, ich fantazja i polot, wyobraźnia i kreatywność przestały mieć rację bytu. Nikt już nie ekscytował się przestępstwami, bo były na porządku dziennym, stały się codziennością, czymś normalnym. Prasa nie rozpisywała się na temat fałszywych hrabin, kobiet w spodniach, które paliły papierosy i jeździły szybkimi autami czy wampów, skandalistek i femme fatale.


Muszę przyznać, że wielokrotnie zaskoczyła mnie pomysłowość zbrodniarek tego okresu. Kilka razy otwierałam szeroko oczy ze zdumienia, kręciłam głową, byłam też oburzona, ale i rozbawiona. Motywy ich działań bywały doprawdy zadziwiające! Niektóre z nich były po prostu naiwne, zakochane i zaślepione, ale zdarzały się i sprytne, cwane, knujące intrygantki wśród tej grupy pań.
Zawsze wydawało mi się, że teraz mamy niebezpieczne czasy, ale okazało się, że i wtedy podcinano gardła bez mrugnięcia okiem, kłamano i oszukiwano bez wyrzutów sumienia, porywano bez skrupułów.
Bohaterki tej książki, którą czyta się jak powieść sensacyjną były bezwzględne, podłe, a ich czyny mroziły krew w żyłach. Czy wszystkie zostały ukarane za popełnione zbrodnie?

Myślę, że to jedna z ciekawszych pozycji opowiadająca o okresie dwudziestolecia międzywojennego. Warto zaznajomić się ze zbrodnią w stylu retro, popełnianą przez służące czy damy, nie miało to wszak żadnego znaczenia. Polecam. Publikacja zawiera także fragmenty gazet, wycinki prasowe, które dodają jej autentyczności i pozwalają czytelnikowi jeszcze bardziej wczuć się w klimat tamtych czasów.