poniedziałek, 9 lutego 2015

Siedem pytań do... Joanny Terki. Wyniki.



1. Czy tworząc powieść wiedziała Pani od razu, że będzie to fantastyka, czy efekt finalny zaskoczył samą autorkę?
Asia Szach 

Zaczęłam pisać tę książkę jako romans, powieść o miłości, o poświęceniu, trudnych wyborach życiowych. Miałam całe sterty notatek robionych na papierze w każdej wolnej chwili i gdzie popadnie (w domu, w pracy, na urlopie, w autobusie). Po napisaniu kilku pierwszych zdań zaczęłam zbaczać z zamierzonego celu, dodawać pewne wątki i szczegóły. Ku mojemu zdziwieniu wszystko zaczęło żyć własnym życiem i tak oto powstał romans w innej czasoprzestrzeni, z wieloma wątkami sensacyjnymi, szpiegowskimi. Pomyślałam, że może to dobry pomysł, bo tzw. romansideł  jest zatrzęsienie. Od tamtej pory zauważyłam u mnie pewną tendencję. Gdy zaczynam pisać, mój tekst zupełnie przypadkowo po chwili zmierza albo w stronę fantastyki, albo bajki. Widać takie już moje przeznaczenie.

2. Zachód Słońca to jedno z najpiękniejszych zjawisk na Ziemi. O czym Pani myśli patrząc na zachód Słońca?
pozdrawiam :)

Patrząc na zachód Słońca myślę o szczęściu ogólnie pojętym. Podziwiam piękno ziemskiej przyrody i wkrada się w mój umysł niepokój, myśl, że takie cudne zjawisko może kiedyś zniknąć. W  mojej książce przemycam treści ekologiczne, obawy o zagładę naszej planety. Próbuję uświadomić ludziom, żeby dbali o matkę naturę i postępowali bardziej rozważnie. Żeby nasze przyszłe pokolenia miały okazję również przyglądać się takim wspaniałym zjawiskom. W drugiej części powieści oglądamy oczami wyobraźni inne przepiękne obrazy: zorzę polarną. Polecam wszystkim przeczytanie tych książek i nie traktowanie ich jak tradycyjnej fantastyki, ponieważ jest ona tylko tłem do wydarzeń.


3. Czy są to Pani własne przeżycia, czy cała fabuła książki to fikcja literacka, a może marzenia...?   

Każdy autor przemyca w książce, którą pisze jakieś wątki autobiograficzne. Nie da się tego uniknąć. Piszemy o tym, co znamy. Potem ubieramy to w zdarzenia wymyślone i tak powstaje treść. Czasem są to tylko małe przebłyski autobiografii, czasem jest tego więcej. Na szczęście tylko autor wie, gdzie szukać prawdy, a gdzie jest to czysta fantazja czy marzenia.

4.  Przeczytałam, że jest Pani nauczycielem i uczy dzieci, chciałabym aby kiedyś spotkało mnie i moich dzieci takie szczęście aby nauczyciel i pisarz był tak blisko nas.
Pytanie z tym związane to : Jak zareagowali uczniowie i ich rodzice dowiadując się o tym, że została Pani pisarką?
Codziennie spotykam się z życzliwością i uznaniem ze strony moich uczniów i ich rodziców. Wielu z nich chciało mieć moją książkę na pamiątkę, więc spełniłam ich marzenia i na koniec trzeciej klasy każdy dostał jeden egzemplarz z autografem i dedykacją.  Przyznam się, że moja próżność zostaje połechtana, kiedy słyszę pytanie: Czy to Pani napisała tę książkę? Gdy rozmawiamy na lekcjach o pisarzach uświadamiam im, że pisarz to zwykły człowiek, który być może jest wśród nich, który chodzi po tych samych ulicach co oni, odwiedza te same sklepy. Wtedy osoba pisząca książki staje się dla nich bardziej osiągalna i zaczynają rozumieć, że każdy z nich w przyszłości może pisać i wydawać książki.



5.
 Psychologia i pedagogika to wspaniały kierunek, oprócz cierpliwości potrzeba też wyobraźni, w pracy nauczyciela i pedagoga również. Jak bardzo Pani praca wpływa na świat przedstawiony w świecie Pani książki, czy może pomysł na nią zrodził się podczas wykonywania jej, a jeśli nie co Panią zainspirowało?
Pracując z dziećmi trzeba mieć oczy z każdej strony głowy, przewidywać nieprzewidywalne, bo dzieci są bardzo pomysłowe, zadają mnóstwo zaskakujących pytań. Trzeba szybko znaleźć na nie sensowną odpowiedź, choć nieraz jest to bardzo trudne. Lubię im opowiadać bajki, a nawet razem z nimi je tworzyć. Dzięki wyobraźni swojej i uczniów napisałam już kilka bajek, które być może kiedyś wydam. Fantastyka to też bajka, tylko, że dla dorosłych. Myślę, że pozostała we mnie ta odrobina dziecka, którą pielęgnuję właśnie w pracy,  a która pozwala mi fantazjować.

6. Mam swoją historię, która chciałabym opisać, czy każdy może chwycić za pióro, nawet bezrobotny? Jak Pani myśli?
Uważam, że każdy nosi w sobie co najmniej jedną opowieść. Jeśli odczuwa się potrzebę opisania tego, powinno się to zrobić jak najbardziej. Już samo napisanie powieści czy opowiadania przynosi ogromną satysfakcję, a co dopiero, jeśli uda się ją wydać.  Pyta pani czy bezrobotny może chwycić za pióro? A czemu nie? W czym bezrobotny jest gorszy od osoby pracującej? Ma nawet większą przewagę. Dużo wolnego czasu. Nie da się ukryć, ale z książką jest jak z gotowaniem. Mnóstwo roboty i czasu trzeba poświęcić, żeby przygotować smakowite i wyjątkowe danie, a zostaje ono zjedzone w kilka minut. Książkę też pisze się długo i mozolnie, a czytelnik przeczyta ją w kilka lub kilkanaście godzin. Do dzieła!

7.  Nie tylko jest Pani pisarką, nauczycielką próbującą zaszczepić miłość do książek (tak przypuszczam :)), ale i jest Pani recenzentką. Trudno jest wybrać jedną ukochaną powieść, ale spośród ostatnio czytanych, która zrobiła na Pani największe wrażenie?

Rzeczywiście od jakiegoś czasu recenzuję książki, które czytam. Jest to ciekawe, ale trudne zadanie oceniać czyjąś twórczość. Przeczytałam bardzo dużo różnorodnych książek i trudno wybrać tą, która wywarła na mnie największe wrażenie. Spróbuję jednak wybrać. Staram się ostatnio dużo czytać polskiej literatury i coraz bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że polscy pisarze w niczym nie ustępują tym z zagranicy. Za książkę najlepszą w zeszłym roku i taką, która dla mnie była istotna uznam 1 część chorwackiej trylogii Agnieszki Lingas- Łoniewskiej "Szukaj mnie wśród lawendy". Zapytacie dlaczego? A dlatego, że autorka jest rodzimą pisarką, tworzącą współcześnie i w pewnym momencie mojego twórczego życia, kiedy miałam się poddać, zobaczyłam w księgarniach właśnie jej nową powieść i pomyślałam sobie, że może jednak spróbuję jeszcze raz.

Nagrodę w postaci mojej książki z dedykacją otrzymuje: Ania 0970





Serdecznie gratuluję. Wszystkim dziękuję za ciekawe pytania.

Joanna Terka

Tutaj jest link do  bloga autorki: http://grafomaniaczylizapiskimoje.blogspot.com/
A tu FP:https://www.facebook.com/pages/Joanna-Terka-Powie%C5%9Bci/280882151981439 Joanna Terka Powieści 



5 komentarzy:

  1. Dziękuję za odpowiedź i super wywiad.
    Gratuluję pani Ani.

    OdpowiedzUsuń
  2. To ja bardzo dziękuję i zapraszam do lektury.

    OdpowiedzUsuń
  3. Gratuluje obu Aniom: jednej sympatycznej znajomości i wywiadu, drugiej wygranej:) A Pani Joannie dziękuję za miło spędzony czas:)

    OdpowiedzUsuń
  4. bardzo ciekawy wywiad, na pewno sięgnę po książkę, uwielbiam fantastykę, a po romanse sięgam często, takie połączenie gatunków jest najlepsze :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Nie brałam udziału, ponieważ fantasy to zupełnie nie moja bajka. Ale wywiad ciekawy :) I gratuluje zwyciężczyni.

    OdpowiedzUsuń