Siedem pytań do... Agnieszki Lingas-Łoniewskiej. Wyniki konkursu i Wasz wywiad.

Witam, pani Agnieszko do tej pory pani twórczość na ogół związana była z Dolnym Śląskiem i okolicami a przy najnowszej trylogii ogromna zmiana. Dlaczego akurat Chorwacja, Trpanj i lawenda w tle?
 

Gdy w 2013 roku pierwszy raz zawitałam do Trpanj i zaczęłam poznawać Południową Dalmację, po prostu zakochałam się. Ten spokojny rytm życia, ciepłe morze, pyszne białe wino, rosnąca dziko lawenda nastroiły mnie bardzo romantycznie i wówczas, leżąc na plaży w Trpanj, wymyśliłam historię o trzech siostrach. W tym roku, w lipcu, także tam zawitałam i wiem, że będzie to jedno z moich ulubionych miejsc. A, że lubię pisać o tym, co widziałam, przeżyłam, dlatego też akcja trylogii toczy się właśnie tam (w większości). Poza tym poznacie jeszcze inne miejsca, w których także byłam i fotografie tychże obejrzycie za pomocą QRcode umieszczonego na okładkach wszystkich trzech powieści. Będzie zatem (oprócz Chorwacji) Frankfurt nad Menem, Zamki nad Renem (Tom II), Werona, Wenecja (Tom III) i każdorazowo finał poszczególnych części będzie w scenerii wyspy Korcula.

A mnie ciekawi co innego :) Agnieszko jesteś spełnioną mamą, masz fajnego męża, jesteś doceniana jako autorka, masz rzesze czytelników, dostałaś się na Akademię Filmową, to o czym jeszcze marzysz? 

Chyba o tym, aby być po prostu szczęśliwą, zdrową i zawsze mogącą spojrzeć w lustro kobietą. Dlatego nie biorę udziału w żadnych jałowych dyskusjach, nie biję „piany”, odcinam się od wszelkich toksycznych osób i toksycznych zdarzeń. Pracuję ciężko, lubię to co robię i w życiu zawodowym najważniejsi są dla mnie moi Czytelnicy. A w prywatnym-rodzina. I to jest chyba naturalne i zdrowe podejście do życia.

  

  
Borowski, Minc, Jakubowski, Sadowski, Langer to tylko niektóre nazwiska Pani bohaterów. A czy pojawi się kiedyś jakiś Łakomy? Takie mało medialne to moje nazwisko, a fajnie byłoby je zobaczyć na kartach Pani książki :D

Pojawi się taki bohater, to znaczy o takim nazwisku! Niedawno wpadłam na nowy pomysł i główny bohater męski będzie się nazywał Damian Łakomy. Będzie główną postacią w dramacie sensacyjnym „Chciałbym umieć przepraszać”.
 
  

To, że kocha Pani literaturę, jest wyraźnie widoczne. Nie tylko pisze Pani pełne emocji książki, ale i promuje czytelnictwo poprzez stronę Czytajmy Polskich Autorów oraz recenzje książek na swoim blogu. Ale zdaje się, że zaczyna Pani kosztować czegoś nowego, a mianowicie naukę pisania scenariuszy :) Bardzo mnie to cieszy, bo w moim odczuciu polskie kino nieco kuleje. Którą książkę polskiego autora i które ze swoich "dzieci" widziałaby Pani na srebrnym ekranie?
Pozdrawiam :)
 

Zawsze mówię, że chciałabym doczekać ekranizacji „Zakrętów losu”. Dlatego też startowałam do Warszawskiej Szkoły Filmowej na scenariopisarstwo. I dostałam się :)  „Marzenie to niedziela myśli”, chciałabym takich niedziel spełnionych wiele zaznać w życiu.
 

  
Pani Agnieszko chciałabym zapytać o to kiedy powstaje tytuł książki? Czy rodzi się to w głowie podczas pisania, czy już na początku zna Pani tytuł :) 
Pozdrawiam serdecznie 
 

Z reguły jest tak, że mam już tytuł, zanim powstanie pierwszy szkic powieści. To po prostu uderzenie, myśl, bach! I jest! Z małym wyjątkiem: miałam już napisaną prawie całą powieść „Łatwopalni” a tytułu nijak nie mogłam ja, ani wydawca znaleźć. Ale w końcu się udało i myślę, że idealnie trafił w punkt.
 

  

Książki Agnieszki Lingas-Łoniewskiej kojarzą mi się głównie z wydawnictwem Novae Res. Nawet seria Łatwopalnych, rozpoczęta przez Filię, zakończyła się z Novae Res. Jest Pani znaną i bardzo lubianą autorką, więc wydaje mi się, że wydawnictwa walczą o Pani książki, że można wybierać, które zaoferuje najlepszą współpracę. Przepraszam, że to napiszę, ale według mnie Novae Res nie należy do najlepszych wydawnictw. Jak wygląda z Pani perspektywy polski rynek wydawniczy? Co Pani sobie ceni przy wyborze wydawcy?

Pozdrawiam!
 

Gdyby źle współpracowało mi się z wydawnictwem NR, nie podpisałabym długofalowego kontraktu. Wiecie, to jest tak jak z pracą zawodową. Jeden pracownik jest zadowolony z firmy i z chęcią przychodzi do pracy, inny ma depresję już w niedzielę po południu. To osobliwa sprawa i na pewno zależy od wielu czynników.
 

 
Czy historie wszystkich trzech Sióstr od razu zagościły w Pani głowie..? Czy cała trylogia była skończona jednocześnie? Czy kolejne części powstawały raczej pojedynczo i w tak zwanym międzyczasie splatała Pani wątki?

Ogólny zarys powieści powstał w sierpniu 2013 na plaży w Trpanj. Potem rozpisywałam poszczególne wątki, w rozbiciu na trzy tomy. Musiałam brać pod uwagę to, że jeśli wspomnę coś o Gabrieli w I tomie, to będzie musiało mieć to swoje konsekwencje dalej. Dlatego wymagało to ode mnie dużego skupienia i wielu notatek, aby nie pogubić wątków i nie pozmieniać ich. W tej chwili jestem po premierze tomu I, czyli „Zuzanny”. Tom II jest już napisany, czyli ‚Zofia” ukaże się w lutym 2015, a do końca roku muszę oddać tom III „Gabrielę” i ta część ukaże się w czerwcu 2015.
Autorka postanowiła nagrodzić egzemplarzem powieści Edytę Chmurę. Gratuluję.