Krystian Głuszko wywiad i konkurs "Szukaj mnie wśród szaleńców"

Krystian Głuszko wywiad

"Moim marzeniem jest bym był takim rodzicem dla swojej córeczki, jakimi rodzicami byli dla mnie moi. Chciałbym być dla niej przyjacielem. Nauczyć szacunku dla słabszych."

Zdjęcie pochodzi z profilu autora na FB: https://www.facebook.com/profile.php?id=100002813533385&fref=ts

Krystian Głuszko zadebiutował tytułem „Spektrum” w 2012 roku. Od urodzenia mieszka w Tomaszowie Lubelskim. Pracuje jako barman w rodzinnym pubie. Zmaga się od dzieciństwa z autyzmem oraz chorobami współistniejącymi. To właśnie choroba stała się zaczątkiem do pisania i publikowania. Przed sześcioma laty autor wydał tomik wierszy zatytułowany „Śmierć wiosny”, ale to prozę uznał za swój prawdziwy debiut literacki. Świeżo upieczony ojciec Małgosi i mąż Ewy. Choć życie go nie rozpieszcza, stara się myśleć pozytywnie i docenia to, co ma. To niezwykle pozytywnie nastawiony do świata i ludzi człowiek, ciepły, sympatyczny, wrażliwy i kulturalny. Zapraszam na blog pisarza: WWW.krystian-robert.blogspot.com 

Właśnie pojawiła się na rynku wydawniczym kolejna propozycja literacka Krystiana, w związku z tym postanowiłam przybliżyć Wam sylwetkę autora.

AG: Wiem, że pisanie nie sprawia Ci większych trudności. Czy zawsze tak było?

KG: Gdy byłem dzieckiem pisałem wierszyki. Zawsze miałem przy sobie notes i długopis. Często w głowie pojawiały mi się słowa, a ja układałem z nich zdania. Pisanie nigdy nie sprawiało mi trudności. Pisząc wyłączam się. Nie ma mnie dla otoczenia. Jestem tylko ja i świat, który tworzę. To trochę tak jak zabawa w Boga. Dajesz życie bohaterom i kierujesz ich losami.

AG: Jak została przyjęta Twoja debiutancka książka przez czytelników? Czy obawiali się jej, czy też bez zahamowań chętnie po nią sięgali?

KG: Moja pierwsza książka porusza temat tabu choroby psychicznej. Z takimi tematami bywa różnie. Ludzie raczej je omijają. Nie jest to książka, którą czyta się, by się odprężyć, zrelaksować. Jest ciężka, ale wydaje mi się, że potrzebna.

AG: Co myślisz o spotkaniach autorskich? Na Targach Książki w Krakowie, gdzie premierę miała Twoja najnowsza powieść „Szukaj mnie wśród szaleńców” znalazły się osoby, które prosiły o autograf i chwilę rozmowy. Czy to i dla Ciebie tak samo ważne doświadczenie, jak dla odbiorców Twojej twórczości?

KG: Tak, jest to dla mnie ważne. Niesamowicie stresujące, ale miłe. Staram się unikać tłumów. Źle na mnie działają. Budzą lęk i niepokój. To normalne u osób z Zespołem Aspergera. Ja jednak staram się przełamywać swoje słabości, a gdy przełamać ich nie mogę, to chociaż oszukać. To miłe, gdy czytelnik chce zamienić parę słów z autorem i mimo wszystko tego pragnę.

AG: Czy rodzina wspiera Cię w pisaniu? Czytają, komentują, trzymają kciuki?

KG: Moja żona wyłapuje błędy w moich tekstach. Pomaga mi dostrzec w nich to, czego ja jako autor nie potrafię. Bardzo mnie wspiera i razem ze mną cieszy się z moich małych sukcesów. Bez niej teksty wysłane do wydawcy byłyby bardzo niedopracowane.

AG: Do jakiego czytelnika chciałbyś trafić za sprawą swojej najnowszej książki? Każde z opowiadań jest zupełnie inne, według mnie jedno przekona tych, którzy kochają historie dające nadzieję, podnoszące na duchu, drugie nastawi do Ciebie pozytywnie miłośników kryminalnych zagadek, a trzecie, bardzo intymne i niełatwe w odbiorze pokaże, jaki jesteś. Z czym zmagasz się na co dzień, o czym myślisz, jak daleką drogę przeszedłeś w swoim niemalże trzydziestoletnim życiu. Zgadzasz się z moją opinią?

KG: Tak, zgadzam się z Tobą. Mam nadzieję, że uda mi się dotrzeć do odpowiedniej grupy czytelników. Każde z opowiadań ma swoje zadanie. Jedno ma dać nadzieję, drugie pokazać moc umysłu, a trzecie to, że zawsze można być szczęśliwym, mimo choroby psychicznej, mimo wszystko...

AG: Czy pisanie jest dla Ciebie w jakiś sposób oczyszczające? Pomaga Ci w czymkolwiek, czy jest spełnieniem marzeń sprzed lat?

KG: Tak, pisanie jest moją terapią. Bardzo mi pomaga. Jedni biegają, inni robią brzuszki lub trenują sztuki walki. Ja piszę. Wyżywam się na klawiaturze. Można powiedzieć, że jest to dla mnie pewien rodzaj sportu, oczyszczenia, spełnienia marzeń...

AG: O czym są Twoje wiersze? Czy wolisz pisać prozą czy jednak poezja gra pierwsze skrzypce w Twojej duszy?

KG: Wierszy nie piszę już od wielu lat. Od nich zaczynałem. Jednak po pewnym czasie przestały mi wystarczać. Mam za dużo do powiedzenia i w żadnym wierszu nie zmieściłbym tego, co chcę przekazać innym.

AG: Kiedy najlepiej Ci się pisze, rano, wieczorem, w nocy?

KG: Dla mnie nie jest ważna pora dnia, lecz faza choroby, w której jestem. Najgorzej pisze mi się, gdy jestem w psychozie, a najlepiej w depresji. Gdy w niej jestem mogę pisać wszędzie i o każdej porze. Nic mnie wtedy nie rozprasza.

AG: Jakim chciałbyś być ojcem dla swojej córeczki? Co chciałbyś jej przekazać, czego nauczyć o życiu?

KG: Moim marzeniem jest bym był takim rodzicem dla swojej córeczki, jakimi rodzicami byli dla mnie moi. Chciałbym być dla niej przyjacielem. Nauczyć szacunku dla słabszych.

AG: Opowiedz nam jeszcze o blogowaniu. Jak długo prowadzisz stronę, z jakiego typu komentarzami się tam spotykasz? Czy pisanie o chorobie pomaga osobom z podobnymi schorzeniami, podnosi je na duchu?

KG: Bloga prowadzę dwa lata. Trafia na niego konkretne grono czytelników. Z komentarzy i wiadomości prywatnych dostrzegam, że pomaga on innym. Wielu szuka porady, ale są i tacy, którzy nie chcą czuć się samotni z problemem. Mój blog spełnia „misję”, którą sam sobie wymierzyłem.

AG: Czy piszesz coś nowego? Jakiego rodzaju będzie to publikacja?

KG: Póki co w mojej głowie szaleją słowa. Zaczynają układać się już w zdania, więc lada moment zacznę je spisywać. Tym razem postaram się, by pozycja nie była ciężka.

AG: Bardzo dziękuję za rozmowę i cieszę się, że miałam okazję poznać Cię osobiście.

KONKURS: 

Do wygrania "Szukaj mnie wśród szaleńców". Wystarczy pod tym postem umieścić odpowiedź na pytanie: Dlaczego to właśnie do Ciebie ma trafić ta książka? Pamiętajcie o pozostawieniu adresu e-mail. 

Zabawa zaczyna się dzisiaj, 8 grudnia i potrwa do 15 grudnia, do godziny 23:00.