Wywiad z Pauliną Ptasińską i "Wesele" do wygrania, konkurs.

Paulina Ptasińska wywiad i konkurs

Paulina Ptasińska to dwudziestopięcioletnia blondynka, mama dwulatka, która ma naprawdę wiele zajęć: kończy studia, pomaga mężowi w prowadzeniu lokalu gastronomicznego i… spełnia się jako autorka książek! Ma na swoim koncie co prawda dopiero jeden tytuł, ale zapowiada niebawem kolejny, a w planach ma zapewne jeszcze wiele innych powieści. Postaram się przybliżyć czytelnikom mojego bloga sylwetkę tej ciekawej debiutującej autorki.

Przede wszystkim chciałabym zacząć od pytania dotyczącego literatury, czy miłość do słowa pisanego tkwiła w Tobie od zawsze? Ktoś Cię nią zaraził czy sama odkrywałaś świat książek?

Mam wrażenie że od zawsze, chociaż pamiętam jak byłam małą dziewczynką i mama zmuszała mnie do czytania lektur w podstawówce. Ta pasja związana z książkami rozwijała się powoli od samego dzieciństwa z różnym stopniem nasilenia, czytałam raz więcej, czasem mniej. Teraz nie wyobrażam sobie życia bez książek. Odkryłam ten cudowny świat sama i teraz wszystkich do niego serdecznie zapraszam. 

Jak długo trwała praca nad Twoją debiutancką powieścią „Wesele”? Czy pomysł pojawił się nagle? A postaci-wymykały się spod kontroli, czy tworzyłaś je bez jakiegokolwiek trudu? 

Napisałam Wesele w miesiąc, cały pomysł powstał nagle i sama nie wiem, skąd się wziął. W ciągu paru dni kreowałam całą historię i bohaterów w mojej głowie, całość spisałam w punktach i później przepisałam w formie powieści. Wszystko w książce dzieje się według wcześniejszego planu, więc nie miałam żadnych trudności, wręcz była to dla mnie zabawa i odskocznia. 

Czy powstanie kontynuacja tej książki? Wiele wątków mogłoby potoczyć się dalej…

Do tej pory zaczęłam już dwie wersje drugiej części, ale możliwości jest tak dużo, że ciągle wymyślam nowe i nie potrafię się zdecydować na jedną opcję. 

O czym będzie Twoja kolejna propozycja literacka, uchylisz rąbka tajemnicy?

Druga książka to klasyczny romans dla kobiet, którego akcja  toczy się poza Polską. Osobiście wydaje mi się że jest troszkę bardziej zabawna i interesująca, mam nadzieję, że czytelnicy podzielą moje zdanie. 

Jak tworzysz swoje postaci? Opierasz się na kimś rzeczywistym czy raczej kreujesz swoich bohaterów za pomocą własnej wyobraźni?

Rzadko opieram się na realistycznych postaciach ze względu na to, iż może to być dla nich krępujące i nieprzyjemne. Do tej pory tylko jedna wykreowana przeze mnie postać ma jakikolwiek związek z rzeczywistą osobą i mam nadzieję, iż tak zostanie. Korzystam więc raczej z pokładów mojej wyobraźni, a postaci tworzę względem potrzeb danej historii. 

Jaka prywatnie jest Paulina Ptasińska, jako mama?

Staram się być dobrą matką, ale czy jestem to zdecyduje dopiero kiedyś mój syn, obawiam się jednak, iż rozpieszczam moje dziecko i nie mogę się przed tym powstrzymać. Jestem bardzo zajętą osobą, ale na pierwszy miejscu zawsze stawiam macierzyństwo. 

O czym marzysz?

O małym domku na wsi, gdzie będę  wychowywać gromadkę dzieci, gotować, czytać i pisać książki. 

Którą ze swoich bohaterek uważasz za najciekawszą? Z którą najszybciej byś się zaprzyjaźniła?

Zdecydowanie Karola, gdyż jest niepoprawną optymistką. Staram się otaczać ludźmi wesołymi, ona właśnie taka jest.  Poza tym postać babci Marysi, jest osobą, z którą można o wszystkim porozmawiać i która zawsze dobrze doradzi… poza tym piecze sernik.

Jak myślisz, czy przyjaźń w pisarskim świecie jest możliwa? Czy można wyeliminować zazdrość, być ponad nią i cieszyć się z sukcesów koleżanek po fachu?

Na dzień dzisiejszy nie znam osobiście żadnego pisarza ani pisarki, a jeżeli któryś z polskich autorów odnosi sukces, patrzę na to kategorii, jemu się udało, więc mi też może się udać.  Zazdrość jest bardzo złym odczuciem i staram się go unikać jak ognia, bo nie wnosi do życia nic dobrego. Możemy coś osiągnąć tylko wtedy, kiedy nie będziemy się skupiać na innych… tylko na sobie. 

Czy masz swojego prywatnego „pierwszego krytyka”? Osobę, która pomaga, radzi, czyta dopiero co napisany tekst? Potrzebujesz kogoś takiego?

Nie mam nikogo takiego, moje teksty są czytane dopiero po premierze książki  lub w przypadku artykułów dopiero kiedy ukazuje się gazeta.  Nie pokazuję nikomu teksów, zanim nie zostaną zaakceptowane przez danego wydawcę lub redaktora. 

Zastanawiam się, jak zareagowali najbliżsi, znajomi, przyjaciele, gdy dowiedzieli się o Twoim debiucie? Czy cokolwiek to zmieniło w relacjach między Wami?

Rodzina była raczej mile zaskoczona, zwłaszcza, że zawsze powtarzałam, iż będę pisarką. Trochę się ze mnie wtedy śmiali, ale teraz chyba są nawet ze mnie dumni.  Co do znajomych, większość jest w szoku. Mnóstwo ludzi, którzy nie znają mnie dobrze nawet nie podejrzewali mnie o czytanie, a co dopiero pisanie książek, przecież jestem blondynką, która uwielbia chodzić w szpikach. To jakiś absurd!

Z którą z bohaterek „Wesela” mogłabyś się utożsamić, czy któraś z nich otrzymała cechy Twojego charakteru?

Myślę, że każda po trochę, nie ma konkretnej osoby, z którą bym się utożsamiała. Przykładowo Alicja sprawia wrażenie poważnej i upartej, to zdecydowanie moje cechy, za to Karola uwielbia ciuchy, to też wiąże się ze mną, Anka z kolei marzy o rodzinie i dzieciach.  Każdej postaci dałam trochę z siebie.

Sama uwielbiasz czytać. Jakie książki najbardziej?

Takie jakie piszę. Głównie romanse dla kobiet, od  tradycyjnych, przez historyczne, po erotyczne. Co wiele osób śmieszy.  Czasami sięgam też po fantastykę, rzadziej po kryminały, zdarza mi się od czasu do czasu przeczytać jakąś poważną lekturę. 

Co myślisz o spotkaniach autorskich, czy dobrze jest nawiązać kontakt z czytelnikiem? Otrzymujesz wiadomości od osób, które czytały „Wesele”?

Jedyne moje doświadczenia w tej materii to spotkania z dziećmi w szkołach, odnośnie pisarstwa i czytania książek, rozmawiałam też z wieloma ludźmi o mojej książce. Muszę jednak szczerze przyznać, że nie wiedzieć czemu, jest to dla mnie trochę krępujące. 

Jak radzisz sobie z krytyką, a może Twoja powieść jak dotąd zbiera same pochlebne opinie?
Czy bierzesz sobie do serca uwagi innych?

Odpukać w drewno niemalowane, nie spotkałam się do tej pory z jakąś totalną krytyką, zazwyczaj wypominane są małe błędy, które oczywiście biorę sobie do serca, jestem debiutantką, dopiero się uczę.  Choć przyznaję że źle znoszę wszelkiego rodzaju krytykę i bardzo się jej boję. 

Czego chciałabyś nauczyć swoje dziecko? Czy masz zamiar zarazić go pasją do książek? 

Chciałabym, żeby moje dzieci dużo czytały, choć wydaje mi się że ta pasja rodzi się w człowieku sama. Poza tym chciałabym nauczyć je wszystkiego, czego tylko można, sami później wybiorą, co lubią najbardziej. 

Czy w Twoim otoczeniu ludzie czytają? Ja również mieszkam w niewielkiej społeczności i ze smutkiem stwierdzam, że niewiele jest osób, które znajdują czas na lekturę, nad czym bardzo ubolewam.

Zgadzam się z tym, w moim otoczeniu także ludzie, którzy czytają należą do rzadkości, chociaż muszę przyznać, iż z biegiem czasu wydaje mi się, że jest coraz lepiej. Mimo wszystko uważam, iż ludzie za mało czytają, nie zdają sobie sprawy z tego jak wiele korzyści płynie z czytania. 

Dziękuję za rozmowę i z niecierpliwością czekam na kolejną książkę z Twoim nazwiskiem na okładce. 

KONKURS: 

1. Organizatorem konkursu jestem ja, a nagrodę w postaci książki Pauliny Ptasińskiej ufundowało Wydawnictwo Novae Res wraz z autorką, za co bardzo dziękuję.

2. Zabawa rozpoczyna się dzisiaj, 4 maja i potrwa do 14 maja, do godziny 24:00. 

3. Wyniki pojawią się na moim blogu, w formie notki, w ciągu trzech dni roboczych od momentu zakończenia konkursu. 

4. Zwycięzca zobowiązany jest napisać do mnie w treści maila podając adres, pod który mam wysłać książkę. W temacie wiadomości wystarczy napisać: Wesele, mój adres e-mailowy to: asymaka@o2.pl 
5. Pytanie konkursowe brzmi: Jak wyobrażasz sobie idealne oświadczyny?

Pod tym postem proszę podać odpowiedź na to pytanie, w komentarzu. Proszę o podpisanie się imieniem lub pseudonimem, szczególnie, jeżeli nie posiadacie konta na bloggerze. 

6. Jeżeli zwycięzca konkursu nie poda mi swoich danych w ciągu trzech dni od daty ogłoszenia wyników, wybiorę kolejnego szczęśliwca.

7. Jeżeli ktokolwiek ma ochotę, może udostępnić ten konkursowy post, za co będę oczywiście jak zawsze niezmiernie wdzięczna.

Tutaj jest recenzja tej powieści na moim blogu: http://asymaka.blogspot.com/2014/03/wesele-paulina-ptasinska.html. 

A tu link do strony autorki: https://www.facebook.com/weseleptasinska

Pozdrawiam i życzę dobrej zabawy przy wymyślaniu odpowiedzi, sama już się rozmarzyłam ;) 

Zapomniałabym, do 11 maja trwa na mojej stronie konkurs. Do wygrania egzemplarz książki, której Pisaninka patronuje! https://www.facebook.com/photo.php?fbid=633748933362523&set=a.471852652885486.1073741828.459786130758805&type=1&stream_ref=10

A jutro na blogu przedpremierowa recenzja trzeciej części Milaczka Magdaleny Witkiewicz. Dziękuję za wszystkie polubienia, obserwowanie mojego bloga i udostępnienia. Dodajecie mi wiary, że to co robię ma sens. Pozdrawiam cieplutko :))))