Książka dnia czyli dzień z książką. Fragment piąty, ostatni. Ałbena Grabowska "Stulecie Winnych"

Książka dnia czyli dzień z książką. 
Fragment piąty, ostatni.
Ałbena Grabowska "Stulecie Winnych"

"I tak ślub odbył się na kolei, co to w całości uratowała, odbudowała i obsługiwała ją Radomirowa rodzina. Andzia miała białą suknię i warkocz zwinięty na głowie w koronę. Radomir oczywiście był w mundurze kolejarskim. Rodzice Andzi przybyli na ślub córki koleją, w salonce, co zafundował im przyszły zięć. Brać kolejarska biła brawo i piła za zdrowie państwa młodych do białego rana, a Bronia wraz z innymi Winnymi przyglądała się temu widowisku z zadumą, zastanawiając się, czy Andzia w tym pociągu życia odnajdzie swoje szczęście. Ania i Mania niosły welon, a sukienki uszyła im z firanek od Lilpopów sąsiadka Renatka, ta sama, która kiedyś uratowała Władysława Winnego, pomagając Kazi tamować krwotok z rany. Na weselu, które odbywało się w remizie w Brwinowie, grała prawdziwa orkiestra, nie żadni tam Cyganie. Tadzik i Wacek mieli na sobie odświętne ubrania i tańczyli przytupując z innymi i kręcąc się w koło z kolejarskimi córkami i wnuczkami, to samo młodsze pokolenie Winnych, aż Bronia się zastanawiała, skąd u tej powojennej młodzieży taki zapał do tańca i całkiem dobre umiejętności. Kiedy spod smyczków płynęły rzewne, piękne piosenki, a potem mazurki, walce i polonezy, między innymi 'Pożegnanie ojczyzny' sąsiada spod Żyrardowa Michała Kleofasa Ogińskiego, która to melodia wprowadziła Bronię w stan smutku i przygnębienia. Ocierała łzy, kiedy poczuła, że jedną rękę ściska jej Mania, drugą Ania i obie przytulają ukochaną babcię.
-Moje kochane...-Uściskała je Bronia.-Nie żal wam będzie, kiedy Andzia odejdzie?
-Żal-powiedziała Mania.
-Nie żal-w tym samym momencie stwierdziła Ania.-Bo do nas wróci."